KİFAYETSİZ BİR AŞKIN SESSİZ ÇIĞLIĞI

Konuþmak için fýrtýnalar kopartýrdý yüreðim kimi zaman,
Ýçimdeki çalkantýlý ruhum dile gelirdi bazen.
Issýz, kör bir kurþunla vurulmuþ gibi
Þafaklarýn saatlerinin belirsizliði bu nedendi.

Ýçimde derin teþhisiz bir hastalýk gibiydin
Hangi yana baksam sendin.
Ayrýntýlarýn gizemli yolculuðunda,
Belki de ölüm fermaný gibiydin.

Dillere saplanan hançerli sözcükler gibiydin.
Hangi derin denizlerle kuþatýlmýþ kör limanlarýmda adýn sanýn bendim
Çýðlýklarý kulaklara çarpan masum bir bebeðin kollarýnda
Belki ta kendisiydin.
Bazen diyorum ki dile gelse þu mavi gök kubbe,
Fýþkýrsa yer altýndan ayak bastýðýmýz toprak,
Bir ses iþitsek uzak ýþýltýlý diyarlardan,
Heyecanýndan çarpýlsa yüreðimiz belirsiz zamandan
Belki bir umut, belki de gelecek kaygýsý olmadan.
Büyüse dünyamýz her geçen an,
Yeþerse topraðýmýz, geçtiðimiz sokaklar dile gelse,
Sokak lambalarý her vakit bizi ansa,
Sussalar birden taþlar, Sokak baþlarý taþ kesilse
Haykýrsalar þahit olsalar bizler için.
Açýlsa tüm dünyalar bizler için,
Koskoca uhrevi âlem bizler için dua etse,
Hayatýn bir köþesinde tekrar çocukluðumuza dönebilsek yine.
Kýrlarda el ele dolaþýp papatya fallarý baksak.
Ben senin için en sevdiðin mavi renkli giysimi giysem,
Sense çiçek desenli elbisenle geliversen yanýma,
Aniden bahar yaðmurlarý yaðsa üzerimize,
Islansak mutlu olsak ama hiç ayrýlmasak.

Gün oldu dermansýz bir hastalýk aldý seni bu dünyadan.
Umulmaz bir illet seni kopartýverdi þu kýrýk dökük parmaklarýmdan.
Üþüdü soðudu birden gökyüzü içime karanlýk karlar yaðar oldu.
Ölümün hiddeti topraðýnla buluþana dek hiç susmadý.
Dilsiz körler gibi topraðýna sýmsýký sarýlýp uyumak gibiymiþ meðer.

Þimdi çorak bir dünyada elimde senden hatýra
Yadigâr çocuksu resmin,
Ve benim içimde çarpan ölümsüz koca yüreðinle,
Eski bir sýzý,
Eski bir yarasýn hep içimde…

Sosyal Medyada Paylaşın: