Gözyaşlarıyla Ört Üzerimi

önce gözlerin elveda diyordu
belli ki gidiyordun
ardýþýk acýlar kervanýna kývrýlýp
parantezler içine sakladým eksilen kimliðimi
kadehe þarap dökecekti
yüreðe umut yokluðun
kör kuyulara rengarenk dilekler atar
örterdim ayrýlýðýn en mahrem yerlerini

ucuz romanlarda okumuþtum;
-e halinden girilip -den halinden çýkýlýrdý
hoyrat seviþmelerin
çoðul baþlayan her gece
yýldýzlarýn kuyruðunda hayallerle kayar
tan yerine düþerdi tekilin firariyle
göðüs kafesime sýkýþan duygularýn ayak izlerini sürerken
kalemimin kurþunu kanatýyor sayfalarý

içimde giydirilmeyi bekleyen bir boþluk
ne koyarsam koyayým çýplak kalýyor
ruhumun karanlýk odalarýndan geri çekmeliyim belki de
açýk arttýrmaya çýkardýðým kehanetlerimi
hiçbir ateþ su doðurmayacak biliyorum
günah çýkarma seanslarýmda

cýzýrtýlý bir plaðýn deforme olmuþ ritminde
gizliyorum þuursuz hýçkýrýklarýmý
parmak uçlarýnla görmeni isterdim
dilimin ucunda býraktýðýn eflatun tadý

tozlu raflardan indirmeliyim çocukluðumu
topuklu ayakkabýlarýmýn solosunda
gidenle dans etmeye utanýyor gözyaþlarým
kadýn olduðumun tüm belirtilerini
özenle çýkarýp asýyorum askýya
gözlerinle duymaný isterdim oysa
mecazi kelimeler kýskacýnda
anlatamadýklarýmý


Dilek Akýn


Sosyal Medyada Paylaşın: