Eylülü Solumak Seninle Gülüm

limon çiçekleri açýyor
yýkýldýkça örülen duvar renginde
Ay ýþýðý ile yýkanýyor yüreklerimiz
gözlerimizden geçiyor bütün denizler
Öksürerek uyanýyoruz
zamanýn en güzel döþeðinde
Beþikleniyor eylül hýþýrdayarak
çekiyoruz üzerimize sonbaharý
Çivilenen cam dibinde birikitiyoruz
ahþap kalabalýðýnda bir yýðýn sarý yapraðý
Kapatýyoruz yýldýzlý gecelere perdelerimizi
Ölü yazý süpürürken rüzgar.


Yeni doðmuþ bebek kokusunda gülüþlerimiz
daðýlýyor tenimizin üzerinde çarþaf gibi nefesimiz
Dudaklarýmýzýn ýslýðýnda yepyeni bir sevda
nefesleniyor dün gibi eski bir plakta.
Kokulu bir dað çileði eþlik ediyor odamýza
Dudaklarýna sarýlýyoruz þarkýlarýn
gebe býrakýyoruz aný, sallanan kollarýmýzda.


Bir çift göz kilometreler akýtýyor
alevistan oluyor iki boþluk arasý kývýlcým
Yanýyor can pervanesinde aþk
mum içinde eriyor sessizlik
al bir gülde titriyor tok seda.


Ayaklarý yerden kesiliyor
ürkek gözlerle seviþen kuþlarýn.
Mor bir bekleyiþ damlatýyor son damla
þiire su veriyor
sevinç düþleri ile gözlerimizi kapatan eller.


Bir basamak daha çýkýyoruz
birbirimize karýþmak için..


Sökülüyor parmaklarýmýz her mýsrada
kolay deðildir beyit olmak çýplak bir aðaçta.
Gün deðmemiþ girdapta
yere düþerse iki nokta arasý bir yaprak
Sen gömülü sevgimiz
kök salacak yaþadýðýmýz mezarda..!


Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın: