ah bitmeyen öyküm benim ömrü tozlarý düþünmekle geçer sýradan bir yaþamdýr oysa iki katlý toprak evde baþlayan sallanarak kurulan salýncakta þarkýlara tutunarak þiirle yoldaþ
yerim bizdir, bellidir kimsenin penceresinde gözüm yok tok karným sevdasýz hayata aþk avcumun ortasýndaki sýcaklýk bakýþýný kanýna nakþeden yokluðunda göklerde arayan yitik yýldýzý
kendi karanlýðýmý ýþýtsam bilirim sen ýþýrsýn göðümde gözüne girse bir dize kül olan günleri doðurur yeniden zil çalar durulmuþ eteklerin her baktýðýn köþede bir çiçek açar yine dünyada devinir kokusu
26. 08. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.