Hasbihal
rüzgarlý iklim eteklerinde sevda içimi doyurduðunda
günahla sevaplarým gövdelerinin baþlarýnda
güneþle ay’ý giydiler
hiçbirþeye benzemediler kalbim/siz kendi aðýzlarýnda
aydýnlýk karanlýðý doldurduðunda geceye
çatýk kaþlý esmer tenlerdi onlar
kuþkusuzca öpüþürlerdi
yalnýzlýðýmýn beyaza çalan tepelerinde
iki güvercin gibi...
ruhum zeytin gözlerle seslenirken
sabahlara dökülen seraplardan hayatý dinledi
bir yanýmdan çiçekler tutuþunca delirmiþ sulara
kuzeye sarýldý aynalarda kapkara elim
fýrlatýp attý uçurumlar vakitlere beni
durdum!
geçmiþ nefesiyle uzandýðýnda derinliðime
heykelden bedenleri olan þehrime indim
bütün aþklarým geceye öldü
gözleri öyle yüz ve güz masallardý ki
resimler çizdim çýplak tenlerine
badem badem döküldü yaralarým
kýyamet estirdi adý asya olan gür kuþlarým
sahi adým Asya
sizin göç ettiðiniz topraklardan geldim
daha dün çapaný elinde yaþlý kadýndým
akan an’larýn nabzýný dinlerken yüreðinizle hasbihaldi ruhum
babam yaðmur gibi baþýmda duadayken üstelik
annem yeþil hýrkalar ördü melek ve þeytanlarýn sýrtýna/
sýrtýmda ayaza duran çocuklarýn gülüþü
ki
yüzümün zonklamalarýnda ince uzun damardýlar
beni kamburdan anýlara kamçýlayan
ne çýbanlar doðurdum sancýlarla caddelere
evvel zamanlar ben bildiklerimi farketmedi
alýp iç çeken kelimelerimi üzgün bir ýþýðýn altýna
küçücük nülüferlerin kalbini kýrdýlar
kýraçlarda yalnýz kaldý mavi þarkýlar
yürüdüðüm yollar denizsiz/penceresiz
eli ayaðý olmayan aklým artýk uçuklamýyordu dudaklarýmýn kýyýsýnda
kýmýldamayan ölüm beni çaðýran uykularýmdý
.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.