BİRİ VARDI SÖZLERİMİN GİZEMİNDE KAYBOLAN

Durmaktayým belirsiz iki kiþilik aþkýn arasýnda!
Susuyorum nerden geldiði bilinmez bu aþkýn rüzgârýna.
Kýþ ayaklarýnýn soðuk nefesini hatýrlýyorumdur birden
Soluklaþýyordu oysa bakýþlarýn, susuz daðlarcasýna çoraklaþýyordu.
Eski mazimizi hatýrlýyorum.
Yýrtýk elbiselerimle top oynarken gözümün sokaðýn ötesindeki evinden ayýrmadýðým zamanlarý.
Her þey senidir hatýrlatan.
Anadolu’nun ortasýndaki bir taþra þehrinde geçirdiðim senli çocukluðumu da.
Her þey sensiz de olmuyormuþ meðerse.
Yaðan kar taneleri arasýndan saklambaç oynadýðýmýz vakitleri de .
Donmuþ gönülleredir ekilen maziler.
Þimdi geçtiðimiz sokaklardan geçerken sensiz, yapayalnýz,
Üstümde hala senin en sevdiðin renkli elbisemle kararmýþ sokaðýmýzda ilerlerken,
Yüreðimde hançerimsi acý, boðazým düðüm düðüm,
Sokaklarýmýzdý hala bizi özleyen belki de.
Senin dokunduðun elimdi hala sýcaðýný kaybetmeyen.
Fakat ne zaman buralardan gittiysen o vakit,
Þehir kapkaranlýk kör bir kuyu,
Bense ortasýna kaybolmuþ gözleri mil çekilmiþ bir prens.
Maziler meðer ne kadar da aðýr gelirmiþ bana.
Bensiz bir dünyada nasýl yaþarsýn þimdi oralarda?
Sözcükler matem yüklü, senden hatýra eski bir mendil hala kokunu saklamaklý.
Gün olurda bir ölüm haberi gelirse oralara
Hiç düþünmeyesin bensiz ne çekmiþtir o ufacýk ruhunda.
Amansýz kahredici Verem illeti býrakmýyordu üzüntünden yakamý,
Her geçen zaman topraðým beni çaðýrýyordu sen bilmeden.
Bir tabuttur yükseliyor sözcükler yýlgýn.
Geçtiðimiz sokaklarýmýzdýr bana tek vefa gösteren.
Geçilmez ormanlardan taþýnýrken eller üstünde fani bedenim,
Geçtiðimiz ormanlardýr hüznünden eðilen.
Topraða düþerken beden, sensiz gömülürken kor ateþlere
Artýk zaman kalmadý benden eski bir hatýra o en sevdiðin sözcüðün gizemine…

Sosyal Medyada Paylaşın: