artýk ne kaldý geride düþlerimizden baþka bu yollar, bu kaldýrým bizim sokaklarýmýz deðil ayný deðil geçen insanlar bakýþlarýnda gül yok avuçlarý soðuk, duygusuz bakýþlar yoldaki kediyi bile üþütmekteler
buz tutmuþ hayalin ayný yerde bir heykel gibi bakýyorsun nasýl ineyim derinine hep bir yerinden kýrýk merdivenler kaçýrýlmýþ yapýþtýrýcýlar yýllarca geride hep ayný yüzlere tökezlemekteler
sahi duruyor musun ayný yerde sarhoþ gözlerini yanýna alýp gömüldükçe sokaklar içine gülen maskeleriyle insanlar kaplumbaða kabuðuna girerken boðum boðum akmaya çalýþýrken su açýyor musun
düþler de ýrýyor zaman geçtikçe akan su pislik tutmaz deseler de çoðaldýkça kir pas ve mikroplar nasýl da tutar adým atýp geçemezsin karþýya pisliðe dalar ayaklar ah baþým ah! baþým ah! baþým! baþ!
aðrýyor musun?..
18. 02. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.