Geceyi çağıran çığlık

seni görebilme umudum
sarýldýðým sabrýmdý
kara elmas gözlerinde
tünemiþ hercai menekþeler
duydum ki unutmuþsun!
öyle dediler görenler


gel al suretini gözlerimden
özgürlüðe sal beni
susma, konuþ ki
senden duyayým bittiðini
ve sonra ebedi sussun
sevgi bahçesinin bülbülü


benim için hayat
her sabah, yeniden baþlayan
kendimle kýyasýya savaþ
yýllar yýlý, körlendi sabrýmýn bileyi


yere düþen yaðmurdan
bir damlasýný bile nasiplenememiþ
ýþýklarýn okþamadýðý, iki kurumuþ kuyu gözlerim



/güneþ tutulduðunda bile, ona arkaný dönme
týpký bir fidana bakar gibi, bakmak gerek koca çýnara
duvarlarý yýkabilir ya da yeniden yapabilirsin
ve kartlarýn çoðu, senin elinde demiþtim…/



ne çok zaman geçmiþ aradan
aþkýn her köþe baþýný
bir eþkýya tutarken þimdi
ormandaki karacanýn vurulma korkusu düþmüþ içine
sen kara þövalye!
kör kurþun bile senden yana

ellerine kýna türküsünü yakarken
kan/dýr gözlerinden boþalan

ben pervâne döndüm, sen gülüp oynarken
kendim ovalayýp durdum
acýmýn omuz baþlarýný
dik duramazken artýk /bildim
yokmuþ yaþamda sevinçle keder eþleþmesi


hani sonsuza kadar derdi(m)n
kýr çiçeði gibi, kýsa ömürlüymüþ oysa bu aþk
delik deþik yüreðimde
kökleri dýþarýda kalmýþ, kurumuþ sevgi çiçeðim


her yaþam ezgisinde
geceyi çaðýran bir çýðlýksýn kulaðýmda
hayâlle avunamayacak kadar az yolum
bitti / bittin/ bu sevdayý sonsuza dek unuttum


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: