istemiyorum sizden hiç bir þey. istemiyorum yeter. bir daha çalmayýn kapýmý. istemiyorum. gülüþlerini de alýp git artýk. ve unutun beni. nasýlsa ben yokum. biliyorum ki zaten hiç olamamýþtým ne madden, nede manen. sustu birden her þey. düþünceler çýrpýnýp dururken belini kýracaktým yaþananlarýn. ama olmadý iþte o büktü belimi. talihsizlik iþte yine gülmedi yüzüm bak iþte iyi bak. yine baþa döndüm içime akan yaþlarla. dilim kuru. dudaklarým ise kilitli. kirpiklerim ise yorgun. dayanamýyorum artýk yaþananlara. ne olur gelmeyin artýk. çalmayýn kapýmý. kýrýldým... bak parçalara bölündüm. yeter dokunmayýn artýk. sýzlýyor kýrýlan parçalarým. siz geldikçe kanýyor yaralarým. ne olur çalmayýn kapýmý. kanatmayýn yaralarýmý. gelmeyin artýk. gelmeyin. istemiyorum.
Mehmet Demir 09.07.2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.