Hayatýn cilvesi koþmak. Duraksamadan molalara, koþmak.
Heykelci deðilim ama
Özgürlüðüm varoluþ çýðlýðýný atar boyunca
Yaþamak aðrýsý kalbime nükseder.
Kalbimin kuþlarýný uðurlayýp uyanýyorum sabahlara
Kendi ritminde kaybolurken kalbim, hikayenin sonunu dinlemiyorum bile
Kimseyi dinlemiyorum beyaz vadiye inerken
Beyaz vadi benim çocukluðumun yakasý
Bana böyle bir kalbi uygun gören Allah, elbette sevgisini de nakþetti kalbime
Alnýmda yazan mutlak sýr bu.
Ayný çatý altýnda sallanan bedenlerimiz var
Bedeni hunharca doyuruyor; umursamadan, aldýrýþ etmeden dönüyor dünya.
Tek kelime dahi yormuyorum bu duruma.
Olmak -oldurmak- furyasý hikayenin bir parçasý.
...
Mahva ’2021