SON SEFERİMDE BEYAZ GÜL YOLDAŞIM

Yine sefer vardý
Ayrýlýk rýhtýmýnda
Kaç ayrýlýk yaþandý bu güne dek bilinmez
Bu gün benim günümdü
Ayrýlýklarýn durmayan ilke ýrmaðýnda
Akan sular benim için koþuyordu
Adýmlarým
Aheste aheste düþerken ayak izlerine
Pür telaþ hallerdeyim
Ýfrit düþüncelerin izdüþümünde
Prangalý aþklarýn esiri duygularým
Hatýramda canlanan
An var ki yaþanmasý ömre deðer deyip
Hiçbir zaman yaþayamadýðým arzularýmla
Yol aldým sandal barýnaðýma doðru
Hüzzam makamý yüreðim
Acitasyon krizlerindeydi ruhum.

Beyaz bir gül kanýyordu
Al renginde þafaðýn
Yapraklarýnda yeþil yaþlar
Katre katre düþüyordu ayak uçlarýna
Yoluma çýktý yolculuða giderken
Yüreði ayaza vurmuþ
Ben / im gibiydi
Aðlarken düþen damla kan damýtýyordu
Gözleri yaþ revan içinde
Boynu bükük duygularým gibi
Hey gül sana gülistan yakýþýr
Ayrýlýk rýhtýmýnda iþin ne ?
Yoldaþýmý sýn bilinmezlik köyüne seferimin
Terk ediliþimi yaþadýn? Ýhanetimi?
Anlat
Anlat hadi bana
Gül”ün ayrýlýðý nasýl olur/du.

Sosyal Medyada Paylaşın: