NE GÖLYAZI, NE DE SEN VARSIN ARTIK:

Uygarlýktan uzak, ne sandal, ne gün batýmý ne de gün doðumu olacak fotoðraflarýmda.
Seni Gölyazý da düþünmekten yoruldum, sense düþlerde yaþamak istedin hep, çekip gitmek istedin.
Bir gece yarýsý titreyerek uyanýrsan sebepsiz yaþlar süzülürse o güzel gözlerinden yokluðundan öldüðüm gündür, düþlerim vardý görmekten korktuðum, hislerim vardý söylemekten korktuðum, þiirlerim vardý yazmaktan korktuðum, þimdi sen varsýn kaybetmekten korktuðum.
Sensizim, senden uzakta seni düþünüyorum, seni özlüyorum ve bu özlemeyi çok seviyorum.
Seni kaybettiðim duygusu benliðimde, korkuyorum ve bu korkuyu çok seviyorum.
Hani seversin de korkarsýn, hani kaybetmektense uzaktan bakmak yeter bilirsin.
Sensizim, sen güneþin doðduðu karanlýðýn bittiði yerdesin sen kalbimde yatan tek düþündüðüm-sün ben yine de sendeyim, sana kavuþamayacaðým, bunu da biliyorum.
Bir gün sende seversin bir gün sende aðlarsýn dostluk kolay kurulur ama devam ettirmek zordur.
Ben sensiz kaderimle ne yaparým söyle, sanma ki yerin dolacak, senden baþka biri benim olacak,
ya bana senin gibi bir sevgili, ya sana benim kadar seven bulunacak- Gölyazý (Apolyont), Bursa. @taç

Sosyal Medyada Paylaşın: