Sus pus olmuþ saatler sükutu dinlemekte çarparken birkaç yürek sessizce inlemekte. Saatin yelkovaný zamaný törpülerken, kalan gözler gidene daha erken der gibi; birlikte yaþanýlan hatýralar bir daha hatýrdan geçerken titrek bir ses: Allah’a ýsmarladýk diyerek, buðulu verir gamla Güle güle, pek mahzun, gözlerde saklý damla, yanaklar öpülünce gizlenen bu damlalar, artýk saklanmaz olur aþikar aðlamalar. Pencereden son defa bakan buðulu gözler, sevdiðini gitmeden daha þimdiden özler. Arkadan sallanan el, kýrýk bir kanat gibi, uzaklaþan bir gönül. Þimdiden yýkýk saltanat gibi. @taç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atac28 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.