DELİ MOR (Selma Pekşen)

Yaman bu yanmalar yaman,
Bir kývýlcým ver,yansýn yaþanan zaman.
Soy gitsin çýrýlçýplak ruhumu,
Dar geliyor yine üstündeki mintan.
Bekleyiþin sonu yok kaybolduðun zümrede,
Dön dolaþ geldiðim yer hicran…

Düþünüyorum da nerede yitirdim gülümü,
Oysa,
Gözbebeklerinde görmüþtüm sevdanýn yamacýný.
Þimdi deli moruna kur daraðacýný,
Çek ipini asmak var artýk ölümü…

Söyle, yitik zamanlarýmýn sevdasý,
Farkýnda mýsýn?
Taht kurduðun yer, can evim þah damar,
Hala yüreðimde saltanatýnýn tuðrasý var.
Býrak dokunma sukutuma,
Doksan dokuz yýla sýðdý da Sultan Süleyman,
Asýrlara sýðmayan sabýr taþým var…

Kuru bir aðacýn gölgesine mi terk ettin düþlerimi?
Birazdan baþlayacak gözlerimde saðanaklar.
Belki rüstik bir berk düþer avuçlarýma
Yakar bütün ‘’sen’’ deyiþlerimi,
Demek ki,
Sevdanýn deðeri gözlerimde saðanaklar

Susma gönlümün mutedil delisi,
Dudaklarýmda yarým kalmýþ tebessüm,
Gözlerim yasaklý uykulara.
Fikri firari gecelerde kaldým tek baþýma,
Zikrimde sen, seherimde hicran var.

Yaman bu yanmalar yaman,
Bir kývýlcým ver yansýn yaþanan zaman.

SELMA PEKÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın: