ESMER ÇOCUK(Selma Pekşen)

Esmer bir çocuðun masalý bu
Yazmak, yaþamaktan zor belki
Zeytin karasý gözleri gömülmüþ karanlýða
Anlam bile vermiyor
Hayalini kuramadýðý yarýnlara
Çorak memleketin, çatlak topraðýnda
Yalýn ayak
Yürümeye çalýþýyor derman bulamayarak.

Bir karýnca gördüm yol üstünde
Kendinden büyük bir kýrýntý sýrtlanmýþ
Taþýyor gelecek günlerine.
Aþiyanda bir yavru kuþ
Onu aðzýyla besleyen anne
Ya sen esmer çocuk?
Ya buruþuk memesinden kan emziren anne?
Sen hiç gördün mü televizyon da ne?
Ya da yedin mi pilav üstü kuru fasulye?
En son hangi yazarýn kitabýný okudun?
Ya da hangi oyunu oynadýn internette?

Esmer çocuðun gecesinde belki sabah yok
Esmer çocuklarýn gölgesi bile yok
Onlarýn kýzýl güneþe bakan siyah gözleri
Güneþin kavurduðu çatlak kalýn dudaklarý
Olmayan yarýnlarý var.
Bir parça kuru ekmek yaþama sebepleri
Hangi masalý anlatacak onlara anneleri

Bu, bir esmer çocuðun masalý
Ne öpünce prens olacak kurbaða
Ne de Pamuk Prensesin yedi cüceleri
Nerden bilsin esmer çocuk
Hiç olmadý ki hayalleri
Bir parça kuru ekmek yaþama sebepleri
Yazmak, yaþamaktan zor belli.

Unutulmuþ memleketin
Uyutulmuþ esmer çocuðu.
Soðutulmuþ kül gibi, kara gözlerin bakýþý
Hayata geç kalmýþ
Yarýnlara rötar yapmýþ, aldýðý nefesi
Yaþamak, ölmekten zor belli

SELMA PEKÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın: