Acelem yok devrimciler
olgun meyve gibi dökülüp
geriye itilen paslý zincirlerin
gözlerinden akan gözyaþýydý fikirleriniz
rüzgârýn söndüremeyeceði
inþaatçýnýn, uðrak yeri olmayandý
Cesurlar, kurtarýcýlar
kefenleri yýrtan koyunlarý toparlayýp
kurbaðalar gibi wýyak wýyak
garip sesler çýkarýp böbürlenirler
fikrin aç hýrsýzlarý hiddetli
sularýn saflýðý uyur
ve sonra gösteriþli aksiyon
denize ulaþýncaya kadar þarkýlar söyler
ölümün ellerinde tuz taneleri
Silkeleyin, zeytin aðacýdýr çocuklar
elbisenin üstünde yamalý kumaþ
içinde ipek iplikler rahatlýðýný
düzenbazlýktan, dalavere
eþit olmayan yarýþma vasattýr
acýmasýz atmosferde zafer çelenkleri
fikrin iþgüzar idealistleri yenildiðinde
basamaklarýný dýþa çevirip
sessizler saklanýp giderler...
Benim ki baþka; ülkemin mavi göðü
aklýmdaki en meþru zemin
parlak hamlesiyle
kanýma iþlemiþ barýþýn sevgisi.
Ümmühan YILDIZ