Kim anlar, kim?..

Gür ateþ biter, akýbeti bir avuç küldür
Nâmdýr þairin doðuþ ve ölüþüne.
Kül ateþ ile ayný hüznü bölüþür,
Naz bestesi çalýnýr þairin dizesinde

Hasret mevsiminde yaprak dalýnda üþür,
Batar gönle hüznün en sert dikenleri.
Ruh ve hayâl mesut olup gülüþür,
Sarar iken aklý gerçeðin yitirdikleri.

Þair þevk ile anlatýr bir basit rüyayý,
Âlemse hep istediði gibi duyar!
Bir öykü ki; imrendirir dolunayý,
Aþk ile ihya olur, dolaþýr diyar diyar!

Hatýra dediðinin tozunu almaz zaman,
En tozlu hâliyle ansýzýn kapýyý çalar.
Maziyse, kýrgýnlýðýyla seslenir her an,
Yüreði durmadan çalan hüzzam sarar.

Gittikçe gölgelenen þu karanlýk dünyada
Kimdir bir fecrin ýþýðýnda yâri arayan, kim?
Gerçek gibi hatýralar yetiþirken imdâda
Bilmem ki þu garibi kim anlar, kim?..
Sosyal Medyada Paylaşın: