Son Meçhul Sedâ
Akýtýrken zamaný dudaklarýma
Kýrmýzý bir þarap kadehinden
Hapsetmiþim mehtabý da kollarýna
Geceyi güzelliðin ile yenerken sen.
Kara gecenin yüzüne gülümseyen
Ay’ýn þu mukaddes çehresi
Göðün arþ’ýndan ise tenime süzülen
Soðuk ýþýðýnýn gümüþ elleri
Ay daha henüz kurulmuþken tahtýna
Ufukta fecrin arz-ý endamý belirir
Daha çok vakit varken halbuki sabaha
Gece ile gündüzü yek eden nedir?
Ýþte ufukta o ince beyaz iplik;
Siyah ipliðinden nazlý nazlý ayrýlýrken
Saçlarýn gibi beyhude o hiçlik
Sökülüp gider kuzguni yüreðimden
Rüzgardan kopan o eþsiz ahenk,
Süzülür maðrur gecenin kara koynundan
Esvedin içinde dans ederken binbir renk
Hangisinden akseder son meçhul sedân?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.