Deniz rüzgarla birlikte sahilden akarken Kumsal önümde uzanan ayrý bir deniz Yürüsem de sonuna, ardý görünmeyen Ufkunda sen mi varsýn, bir meçhul giz!
Kulaklarýmda arda kalan þu müzik, Usulca dokunurken naciz ruhuma Âþina notalarda nedir bu bilinmezlik? Her bir guftesi senden bana hatýra.
Ah o sesler bir bir susarken, Ýçimdeki acý yegane ve daima. Tam ölüme bir meydan okuma derken Ölümün kollarýnda huzuru bulma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Evren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.