Karanlýk odanýn uzak köþesinde Yanmakta titrek nefesli bir mum. Iþýkla gölgenin ulvi söyleþisinde Bir parça rengi olur sýcak huzurun.
Ah o zavallý mumun yanýþý Kendi kendini bitiren! Verdiði ýþýðýn hayaline kanýþý Ne çok þeyi özetleyen!
Dizelerin o muma aðlayýþý Kendini bulmadýr eriyip giden. Bir þiirdir o mumun yakarýþý, Okuyaný yakan, yazaný eriten.
Ah o zavallý mumun yanýþý Beni benden eden! Ateþinde bir sel gibi Ruhumu damla damla eriten! Ah o zavallý mumun yanýþý! Mum ben, ateþimse sen!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Evren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.