Yaprak misali
mayýs olsa da masalýmýz.
Masal dinlemek deðil de;
Samanyolu’ndan bakýp
el ele yürümekti
niyetim ayný yolu.
Üstünü örtmek deðil de;
gönlümü gönlüne eþitlemekti.
’’Takatim kalmadý’’ dedikçe
Nasibime boyun eðmekti.
Giyinerek Nur’unu
Gönül rýzamla varlýðýna.
Pir’im demekti ..
Yapraðýn zenginliði çiçeðindendi
uður saydým o yüzden yoncayý
hayat aradým suyunda.
Köklerimden ek olup
filizlendim en uç noktasýnda.
Yeþili rengim
sevgini ahengim bildim.
Ýnandým bütünlüðün birliðine.
Dökülen gazeli
yerdeki çamuru o yüzden sevdim.
Merkez’in duasý ile
’’Eyüp Sultan’ýmsýn’’ dedim.
Doðrudan þaþmadan
þüpheden arý kalmadan
Aradým kainatý içimde
Býrakýp kamburumu dünyada
adadým kendimi ahirete.
Ayaðýmýn altýnda ezildikçe benliðim
Mananýn sýrrýna ermekte daha yeniyim.
Deryanýn sevince varýþýnda
cümleyi selamlayýp niyaz etmekteyim.
Yapýlan bütün kötülükleri
aynaya bakýp suya attýkça
Gönül gözümle görüp
doðruyu bulup borcumu ödemekteyim.
Verenin verdiðine þükür ettikçe
dünyalýðýmý ahirete bölüþtürmekteyim.
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.