İncir ağacı ve yol

çenemi yarýp, canýmý yakmýþtý çok

orda, o yerde

çocukluðumun bahçesindeki

incir aðacýnýn dalý

bir de yol

biri yüzümde, biri ruhumda izlerin

arkasýndan su döküp

geleceðinden emin

o hayatýma ilk giren adamý

uðurlamýþtým uzak yollara

dönmedi

çok yandý caným

oradan bu yana, düþmaným yollara

bir de incir aðacýna

ikisi de onmaz izler býraktýlar bende

aynaya her baktýðýmda

izini belli eder incir aðacý

O aklýma her düþtüðünde

kalbimin etrafýndaki küller uçuþur

her seferinde yeniden döner kora

hani bir gün, okul yolunda görüp kolumda

kimdi diye sorduðun o yakýþýklý

hayatýma ilk giren adam

O benim babamdý

yollarýn götürdüðü

þimdi çok uzaklarda olan...



Hâdiye Kaptan
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: