Mahallenin delisi gibiyim köþe baþýnda.
sürekli can çekiþme halindeyim.
Gurur yapýp kaybettiklerime karþý
kazandýklarýmý sýkýca tutmaktý niyetim.
Konuþtuklarýmý süzgeçten geçirdikçe
saçma sapan þeyler yüzünden
Sormadan adýma karar verdi sevdiklerim.
Tatsýz bazý þeyler oldu etrafýmda.
Sanal bir sarkaç
sanal bir umuda dönüþtü zamanla.
O yüzden devrim gibiydi
mutsuzluðumun dibe vuruþu..
Þimdi;
deðiþimin “aktörü” iþ baþýnda
Neyin hayal
neyin gerçek olduðu konusunda..
Acýlardan yabancýlaþýp
yalnýzlýklardan oluþtukça.
Olamadýðým kadar yorgunum.
Kimsenin yetersizliklerini
taþýyamayacak kadar sýrtýmda..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.