Güne güneþli uyandým bu gün. Gözlerim kamaþmýþ. Bir buhran kaplamýþ kirpiklerimi. Biraz nem, bulutlar. Islak kaldýrýmlarda oynayan çocuklar. Bize ait olmayan manzalar var sokakta. Ýkimize; Ýkimize ait olmayan bir hayat. Sýðdýramýyorum ikimizi, Birlikte kurduðumuz düþlerimize. Aðlamaklý bir müzik çalýyor kulaklýðýmda. Iþýðýn siliniyor aklýmdan. Ardýmdaki gölgem önümde yürüyor. Geç kaldým sana. Yetiþemiyor dizlerim. Bir rüyada gibi sürekli gidiþini izledim. Uyandým, uyudum. Etrafta bir koku, Dudaklarýmda dudak izlerin. Tenimde ateþ, Bir telaþ var adýmlarýmda. Yuvarlanýyor gibi gökyüzü. Geceye koþuyor. Beni kedere boðan karanlýða koþuyor dünya. Her sokakta el ele yürüyor insanlar. Her evin ýþýðý yanýyor. Herkes bizden bir haber yaþayýp gidiyor. Nereye gidiyor etrafýmda gülüþen insanlar? Koþuyorum. Bir yerlere yetiþmem gerek. Bir yere varmam gerek artýk. Bir bahçeye, Bir eve. Seninle mutlu olduðumuz her hangi bir yere. Bulamýyorum seni. Varamýyorum. Elimde bir ip. Ýleride bir aðaç. Düþlerimde hep seninle salýncaklar kurmak var. Yalnýzken deðil. Bir aðaç ve elimde biraz ip var. Biraz zaman. Hep sensiz geçen zamanlardan þikayet eder hafýzam. Ne yapmalý? Elimdeki iple salýncaklar mý kurmalý? Doðmamýþ çocuklarýmýz benden ileride yürüyor. Sýrtlarý dönük. Göremiyorum gülümseyen yüzlerini. Düþseler, öpemiyorum kanayan dizlerini. Bu acý, bu ýzdýrap. Bir türlü yanýmdan geçip gitmiyor. Sürekli benimle birlikte yürüyor. Kol kola. Baþýný yaslaman gereken omuzumda duruyor. Yoruldum. Seni sevmekten deðil; Sana varamamaktan yoruldum. Ýleride bir aðaç. Elimde biraz ip var. Artýk salýncaklarý unuttum. Yoruldum. Biraz dinlenmem gerek.
Burhan Karaca 02.06.2021 16:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.