Ne kadar pozitifsin diyorlar görenler bana.
hayatla barýþma çabasýydý benimkisi
Biraz da yaþama tutunma hayali
cehennemde cenneti aramaydý belki.
Ve büyüdükçe anladým ki;
suyu birikmiþ görmeyince yüzemiyor insan.
Sýnanmýyor doðum ve ölüm arasýnda
hayata devam edip
kiþisel hayatý bitirme anýnda.
*
O yüzdendir ki;
Rujumu sürdüm
kalemimi çektim.
Ýçimdekilere sükut durun
kýpraþmayýn dedim.
Gündüzü geceye ekledim.
Aþmayý bildikçe
denizlerden geçtim.
Geç olaný bekleyip
hesap yapaný sildim.
Gülenle güldüm
aðlayana mendil serdim.
Noktasýz sevdim
virgüle yol verdim.
Sabýr ölçüm hafiflettikçe yükümü
Umudun ateþinde
yanarken gördüm ölümü.
Külümü vereceðim güne dua ettim.
Buharlaþmadan yoklukta
öldürmedim duygularýmý boþlukta.
Þiir olup yüreklerden huzurla geçtim.
Ýçimle dýþýmýn Araf’ýnda
göçlerin en güzeliydi
kendime kendimle geliþim.
Silgiye ihtiyacý yoktu
tarife sýðmaz güzelliðin.
Toprak kadar fedakar
cam kadar þeffaf
kýrýlgan narinliðin..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.