Griden siyaha kadardýr benim gökkuþaðýmýn yedi rengi, Yosun tutmuþ göz pýnarlarýma Geceler boyu dalgalar vurur, sessiz Hüzün vardýr þiirlerimde, yüreðimden taþýp gelen Belki, biraz da siz...
Bir lodos fýrtýnasý gibi patlar bazen, bir ela bakýþ Yýkar, yerle bir edip duvarlarýný. Kýzýlý aþina bir tel saç savurur yüreðime bazen, Bazen bir kývýlcým düþürür, ya da bir sevda...
Sevmek, tek parlak rengi olur yoz yaþamýmýn, Kâh sabah kadar sarý, gece gibi mor, kâh ateþ kýrmýzýsý. Bazen bir beyaz güvercin olur, kanat çýrpar sevda içimde, Bazen, yüreðimin sýzýsý...
Ve hep bir saðnak getirir o lodos, Sonra ufkumda bir gökkuþaðý çýkar, Bir gökkuþaðý ki: Yedi rengi, griden siyaha kadar...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.