Çamurlu sokak çocukları
glenay
Çamurlu sokak çocukları
bir þiir getirdi aklýma
salya sümük çocukluðumu
iki arkadaþýmý sonra
bir yeleði ikisinin ortak giydiði
güzel, temiz asfaltlý yollar
bilmem yazdýrýr mý þiiri?
insan girmeden gerçeðin ortasýna
nasýl yazar çamurlu sokak insanlarýný
mutlu mutsuzluðu
biz adeta sokakta yaþayan çocuklar
elimizde ekmek, sokaða fýrlardýk
neden diye düþünüyorum þimdi
sokak daha mý sýcaktý evden
evde yok muydu oyunlar
belli ki yetmezdi iki üç kardeþ
anne baba
evimiz sokak, kapý önleri, duvar dibi
camii arkasý ve bahçeydi
orada yapardýk çamurdan eserleri
okutsalar heykeller, resimler ve
daha neler yapardýk
hep okul müdürü olurdum okulculukta
her þeyin üstesinden gelmiþim gibi
çoktan bitmiþti öðrenciliðim
çocuklara defterler yapar verirdim
þimdi de kendime yapýyorum bu defterleri
önceleri resim, þimdi þiir, öykü yazdýðým
sokak arkadaþlarýmdan yalnýz biri burada
ayrý yerlerde herkes
bir ev içinde tutsak hepsi
bilmem baþaran var mý benim gibi
kalemle kendini yükselten
girerek eski çamurlu sokaða..
29. 05. 2021/ Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.