Ç/aðlarýn kurmaktan korktuðu
bir düþsün Sen sevgili.
Varlýðýn hiç’liði olsa da sevi
Ýlk soluðum
son soluðuna karýþýrken;
kuþlarýn uçtuðu dal deðil
en güzel ýslýðýsýn can evimin.
Suyun akýþýnda deðil
gönlümün varýþýnda yaþadýðým.
Sahile vuran dalga deðil
nefesime demir ataným.
S/özümü yabana atan deðil
gözyaþýmýn yanýnda olaným.
Sadece hayretim deðil
hayretimin içinde hasretim.
Boðazýma düðüm olan deðil
düðümleri çözenimsin..
Ay ýþýðýnda öpüþme düþüm deðil
susuz sahrada yanýþýma gül olan.
Bitmesinden korktuðum deðil
göçmesinden koktuðum varlýðým;
Sen bana ilahiden bir parça
susuzluðuma memba
niyet ettiðim sýrtýmý dayadýðým
zikrime duasýn.
Uzaktan yýldýz gibi gördüðüm
ama Nur olduðunu bildiðim
Ýkiz alevim
Bilirim ki; ateþ ateþi yakmaz
sadece ýþýðýmýzdýr bizi biz yapýp
aydýnlatan.
’’Varmak sonuca, sonuç da nasipse ’’
Duyduðum sesi bulduðum yerdeyim..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.