SAMSUN'UM

Bir aðustos gecesi doðduðum,
Ýlk nefesimi aldýðým, aðladýðým,
Neminde terleyip, yaðmurlarýnda üþüdüðüm!
Beni baðrýna bastýðýn Samsun’um..

Yeþil çimenlerinde emeklediðim,
Ýlk kez Anne Baba diye seslendiðim,
Okulumda kara önlükler giyip
Andýmýzý okuduðum Samsun’um..

Mahalle ve sokaklarýnda,
Misket oynayýp, topaç çevirdiðim,
Top oynayýp, çift kaleler yaptýðým,
Dizlerimi kanatýp acýsýna yandýðým Samsun’um..

Okulun bahçesinde Halilimle,
Boþ kalelere goller atýp sevindiðim,
Sýralarýnda þiirler yazýp, küsüp ayrýldýðým,
Platonik aþklar yaþadýðým Samsun’um..

Evler barklar kurup, çocuk sahibi olduðum,
Sokaklarýn da para kazanýp kaybettiðim,
Hastahane odasýnda yetim kaldýðým,
Acýsýna da tatlýsýna da saygý duyduðum Samsun’um..
Miraç MORÇÖL

Sosyal Medyada Paylaşın: