Taa Kalü belâ’da tanýþýrmýþ ya ruhlar
elleri hep dosttur ya hani birisinin
Yeni tanýdýðýnýz;
ama çok eski bir yüzdür anýmsadýðýnýz.
Tam da tüketirken anýlar son kozlarýný
çýkýp gelir gurbet sürgünü türkü gibi
iki çeliþki arasý uzaklýklar.
Bana beni hatýrlatýr dost çiçekleri.
Mavisi küflenmiþ gökyüzü
Gösterir yýllarýn eklem yerlerini
Ýki þiir aydýnlatýr geceyi.
Dakikalar biriktiririz usanmadan.
Yürekler önde
bineriz akrebin tepesine.
Çelme takarýz çelimsiz bir güne.
Muhalif rüzgarlar araya girse de..
Sustukça; sözcükler baþlar çoðalmaya
Temcit pilavý gibi dönüp dolaþýp
ayný yere gelsek de
misafir oluruz düþ saatlerine.
Göçebe bir korkudan
yaralý kalacaðýmýzý bile bile..
Besleniriz bekleyiþin sessizliðinde.
Ýmgelem serasýnda
Ön yargýlar geliþtiririz sabaha kadar.
ve geçeriz bitmemiþ sýcaklýðýn içinden
sevgiyle..
Sorarýz kendimize;
sahi kalbim yaþadýklarýmýz kaç yaþýnda..?
Alýþkanlýklar tüccarý hayat.
Bozmak zorunda mýsýn
gönlümüzün terazisini her zaman..?
Bir dua ile açarýz avuçlarýmýzý göðe.
Selam durduðumuz her gün
yeþillensin telgraf direkleri gönlümüzde.
Gözlerimiz rengarenk baksýn evrene.
Hanýmeli koksun çýðlýklarýmýz
her yeni günde.
Gülüþlerimizin yeþil taþlý peçesinde..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.