olaðan düzeninde geçip gidiyordu zaman baklava tepsisiyle fýrýna gidiyordu bir çocuk çocukluðu cebinde beþ kuruþ bilmeden yüzüne gülen kim arkasýnda yaþam duvarýný yýkmaya yeltenen
bir bakýþ bir ömre nasýl yazýlýr rüyalarýný karalayarak arka sýrada oyalayarak genç yüzleri sabahýný silmek akþamýn anlamadan yýkýk olduðunu sonraya býraktýðý düþlerin bilmeden kimin elinde döndüðünü deðirmen çarkýnýn
kimin yaktýðýný bilmeden sönüp yanan ateþi kimin yediðini bunca zamaný kimin tepemize çadýr kurduðunu oysa hiç görmemiþlerdi bizi nasýl girip çýktýðýmýzý evlere nasýl aðlayýp güldüðümüzü
sahi kim sallayýp yýktý eli çenesinde düþünen insaný kim söktü dibinde soluyan menekþeleri bahar afallayýp geçti pek çok yýl arasýnda somurtuk..
03. 05. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.