SÜRGÜNE VURULMUŞ ZAMAN
Sürgüne vurulmuþtu yollar
Elini açýp tutamýyordum seni
Bir türlü kaçamýyordu sensizlikten ruhum
Bir þeyler vardý sanki beni senden uzakta tutan
Aðýr aðýr esen bir yaz rüzgârý gibisin
Elinden kayýp giden koca bir rüya gibi
Usulca gömdüm seni yalnýzlýklarýma
Bir bilsen ki kaç gecedir küsmüþtüm yalnýzlýða
Kaç sefer seni elinden tutup býrakmamak istemiþ
Bir zaman ki uðruna saatlerce gün doðmasý için güneþe þiirlerimi dökmüþ
Lakin bundan senin bile haberin olmamýþ gibi ya
Bir gece vakti kaybolan yýldýzlar gibi
Seni de kaybettiðim bu gök evreninde
Uðruna nice dualar ettiysem ki bir bilsen
Ellerim göðe doðru semaha doðru yükselmiþ seni aratýr durur düþlerime
Zaman ki nice ayrýlýklarla sulamýþ bu gök kubbeye
Senin içindir ki bilinmez çile
Akmaya hazýr bir kandamlasý gibiyken
Kaybolan günlüklerimdeki sildiðim her satýrda
Her çizdiðim sözcüklerin esaretinde
Nice zaman ki topraðýnda dillenen türküler
Adeta senin için dillenen þiirler de bir olup da senle birlikte göçüp gittiler
Ellerim titrek, gözler de bitmeyen yaþla
Son bir nefes olup buluþtum topraðýnla
Günler gecelere küsmüþ
Saatler dakikalara iþkence eder bir halde geçmiþ zaman
Yaþlanmýþ koskoca bir ömürle
Hasta yataðýmda son bir nefes kala
Elime tutuþturup býrakmadýðým senden hatýra kalp oymalý taþla
Yüreðimin üzerine doðru sýkadururken dualar arasýnda
Bir þeylerdir sayýklarken dilimden çýkan
Son nefesimde senledir kaybolan
Yolunda bir olup topraðýnda buluþan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.