Her þey eskidi be çocuk
her þey eskidi.
Bir tek bizim hikayemizdi
yýllarýn yenemediði.
Yokluða sarýlýp uyuduk belki
tebessümün ardýndaki acý gibi.
Hancý ýsýnýr yolcu üþür misali
Bir tufanýn ön sözünde
hangi sözü söylesek
kanadý içimizde hep mahþer yeri.
Herkes ayný tonda
gülümserken geçmiþine
yürekçe baktýk anladýk birbirimizi.
Çocuk sevinçleri gömülü bahçeden
çekip çýkardýk iç çekiçlerimizi.
Yokuþlar
Çýkmaz sokaklar
Ýnadýna inadýna yaþananlar.
uðultularýn iziydi.
Yüreðimize ak tomurcuklar açtýran
umutlarýydý geleceðin..
Ýki þey vardý ki; ölümle unutulan
ilk hece yeni olsa da;
ikinci hece hatýrlatýr hep
Anne’mizin sevgisini..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.