H a n c ı

sormazsýn / ben yolcuna
nerden gelir, nereye giderim
bu kaçýncý
dolup boþalan kadehim
nedir benim tasam kederim
bir ben miyim kendimde
var mýdýr bir sevdiðim

ey hancý
konuþmaz susarsýn
bilemem sustuklarýný
herkesin hayat aynasý baþka gösterir
var mý dýr senin de derdin kederin
yoksa yalnýzca / her geçenden
hesabý almak mýdýr derdin
belki de düþündüðüm gibi deðilsin
benim gibi senin de
ýþýklarý sönük evlerin /sessizliðinde
düþe kalka yürür içinde tinin
görülmeyen bir ateþin
harmanýnda yitirirsin kendini
sessiz dilinde, senin de vardýr
benimkiyle ayný bir kara gölge
benim gibi belki sen de
huzur bulmaktasýn sessizlikte

gerçek sanýp bir rüyânýn hayâlini
sara sara bitiremedin / acýlarýn yumaðýný
en sonunda geldin buldun
kaldýðýn bu son limaný

baðýþla evvel düþündüklerimi
olmayan uykum için
sermeden önce döþeðimi
gel, sen de koy masama kederlerini
paylaþalým / birlikte kürelim
açýlmayan kapýlarda, yýðýlan kederleri
ya da boþ ver / uyandýrmayalým
uyuyan bir uykuyu
sokmayalým ateþe körük
çoðu zaman, iyi gelir insana
güzeldir/kendi kendine tenhâlýk


Hâdiye Kaptan

Sosyal Medyada Paylaşın: