Hâlâ yolumun üstünde ayak izlerin
Hatýrlamak; insanýn hayal gücü
Mavi sisle örtülü göðe ses verdim
Ruhum mürekkep kýrmýzýsý
Ellerimde beyaz papatyalar
Söze mi dökülmeli sevgi?
Kalbime dokunup kalan tek his
Bugün dünden farklýyým
Her seste sesinin þefkati
Hani bana demiþtin yaa
’’Çamurdan deðil kötülükten
kirlenmesin ellerin’’
Avuçlarýma koydun merhameti
Ýzinden gittiðim, izinden gidilen
Sonraki kuþaklar torunlarýn
Senden geriye kalan senin biçimindir
Topraða uzandým
Yaþamak, Rabb’e uzanan geçit töreni
Üstünü örtmeyin, aydýnlýk yürüyüþüdür bu
Hücresinde pencereleri var
Çok sevdiðin, çok sevildiðin için
Kim bozabilir teninin gül rengini
Ýtibarýmdýr parlayan nurlu yüzün
Açýklayamadýðýmsa ilâhî güzelliðin
Sen, benim hayatýmýn armaðaný
Ben, senin hep deli kýzýn olacaðým
Ve son nefesime kadar
Minnacýk sinene karýþýrcasýna
Dualarla ’’benim annem melek’’ diyerek
Gül kokan nefesini öpeceðim.
Ümmühan YILDIZ