hüzün yaðýyor üstümüzden bahar yaðmurlarý gibi aðýr mý aðýr bir yükün altýnda kalýyoruz hangi yol hangi gidiþ kurtaracak bizi bilmiyoruz
yine de açmýþ kayýsý aðaçlarý, viþneler bu rüzgar bu fýrtýna sizi üþütür dondurur dedim gözlerimle düþlerimizi örtsem üstlerine donmaz mý bilmem yürüyüp geçiyoruz
masum köpekler yolda beni bekliyor sanki küçük köpeðin ayaðý kýrýk topallýyor bir þey yapamamanýn acýsý yürümemi yavaþlatýyor köpeðin biri geliyor arkamdan
bizi görmeden yürüyüp geçenler örneðin yürüyüp geçiyorum ,bir þey yapamamanýn utancý içinde geçip gidiyoruz bu kayýsý çiçeklerini bu ayaðý kýrýk yavru köpeði býrakýp
nasýl bir dünyada yaþýyoruz ayaðýmýzdaki taþý bile atmadan kör adým atýyoruz yarýnlara güneþimizi örten bulutlar deðin kör maskesiz, aþýsýz öyle bir yerdeyiz ki üstelik yol gösterenleri alýrýz göz altýna
yol, iyi kötü senden geçmek zorundayýz!..
09. 04. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.