Sencil bir yalnýzlýkla uyandým bu sabah
yaðmur yaðýyor yine Ýstanbul’a.
Bulutlar renk arýyor þehrimin üstünde.
Ýçimin dökümlerine
hayal ekliyor ýslak toprak kokusu.
Þakýmak için ilkbaharda
dölleniyor kardelenler
kar beyaz aþkýn ana yurdunda.
Alçýda bekleyen ellerimden
Devralacak birazdan nöbeti kalemim.
Sevdamýn þiirini yazacaðým belki de.
Yürüyeceðim sözlerin ezdiði
diþlerimin yankýsýyla cennetime.
Susup zamaný dinleyip
konuþacaðým kendi dilimce.
Kim bilir
Karanlýklarýn ötesinden
içime yer eden sözlerinle
sarmaþ dolaþ olacaðým
belki de..
Parmaðýma takacaðým adýný
sevmek ve ölmek için.
Bir arý dolanacak
huzursuzluðun kanýnda.
Aðýr basacak hücrelerime
yine sevgimin terazisi.
Þaha kalkacak heyecan kavþaðýnda
bir atýn dizginleri.
Sisli gözlerle geçeceðim
deliliðin göllerinden.
Ilýk bir öpüþ mühürleyecek yüreðimi.
Dönüþtükçe bir acýya bir bana
Çifte su vereceðim anýlarýma.
Katýk edeceðim sensizliði yazdýklarýma.
þarkýlar yýðýlsa da hýçkýrýk tutulmasýna.
Yüreðinde ateþ yerine
idare lambasý yakan adamým.
Sevda kuyusunda boðulup
defalarca yolundan çýksan da..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.