GERİYE KALAN

Zamanýn  hükmü yitince,
Ýsim,cisim çözülünce
Toz dumanýn heybesinde
Geriye gör ki ,ne kalýr

Yüzeyinde okyanusun,
Dalgalarýn avcundasýn.
Fýrtýnanýn,savrulmanýn,
Vicdanýna  ne,kim kalýr?

Kendini dalga sanan
Koca bir okyanusun
Dibine indiðinde
Sonsuz dinginlik kalýr...

Ötesinde kötünün,
Ötesinde iyinin,
Ten kafesinden geçmenin
Bitimsiz huzuru kalýr...

Sonlu gövden topraða,
Kimliklerin boþluða,
Ruhun sonsuz aslýna
Karýþýnca sen kalýr...

Hiçe varlýk giydiren,
Varlýðý yok farz eden,
Ölmeden ölemeyen
Uyanýnca geç kalýr...

Renkten,sesten,boþ hevesten
Yol tükendi eðleþirken,
Kaðýttan eðreti mesken
Yýkýlýnca bir þey kalýr...

Bir þey kalýr ,hiç gitmeyen
Ta ezelden senle gelen,
Oyun oyalanma denen
Bu rüyayý gören kalýr...


Sosyal Medyada Paylaşın: