Sýcak kumlarýn hýþýrtýsýndan baþka Hiçbir ses yok artýk içimde ve dýþýmda Bir çölün dinginliði , Bir de kendi varlýðým yanýmda...
Bütün sahiplikleri býraktým ardýmda, Çünkü, Sahipliktir insaný kaybetme korkusuna köle yapan da...
Çöl ve hiçlik duygusu avuçlarýmda... Hiçlikmiþ her þeyin mayasý aslýnda.
Yýldýzlar daha parlak gece karanlýðýnda, Tek varlýk bu ;kuru sarý çöl kumu... Tekliði hissettirdiði için sevdim bunu da Var edenden baþkasý yok,tek o var eninde sonunda
Kedersiz bir yolculuk bu,sakin Kaçýnýlmaz sona gönüllü olmak,yaya Bilge bir mürþit bu yüzden dilsiz çöl Aradýkça uzaklaþtýðýn menzil Aslýnda ayaklarýnýn altýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz🌿 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.