Birinin saçlarý daðýlýrdý gecede.
Biri nereye baksa
siyahi bir gülüþ aðlardý içinde.
Savrulup gökten
atmosferi araya gerdiler.
Ego yarýþýnda;
kör’e ’’Evliya Çelebi’’ dediler.
Yetersiz bakiyeydi sevgileri.
Çýkýp idam tahtasýna ipini çektiler.
Þerden hayýr
hayýrdan þer çýkamazdý.
Bahþiþ diye sekiz cenneti verseler..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.