Sen gitme ebedî
Ateþ-i Þems’le, birlikte dönmeye baþlayayým
Diz çöktüm dergâhýna girmeden
Kimliðimin öteki suretinde çýrak olsam
Mestanelik içindeyim âh, Hâfýz
Seyyarelerle, kelâm-ý aþkla tekellüm eden
Ve þu gözlerim, sözlerime þahit ol ki,
Ýki dünya zelzelesi koparken
Göðsünde incinmesin âhenk taþý
O ezelî ebedî tanýþýklýk duygusunda
Âlemin esrarýnda tek güvenimsin
Cihana açýlsa göklerin kapýsý
Kavî köpründe, hurma aðacýdýr büyüyen
Bilmez miyim Kýzýl ateþin alazýný
Ay yarýldýðý zaman ötmez gökteki kuþlar
Tefeül’e yakut olan âþk kelimesi
Ýlâhî ýþýkta birleþsin ebedîyen
Asýlsýn ilk beyti kirpiklerimin ucuna
Aðýr gelirse üzerine, yâr kelâmým
Kâvileþmeden sükûnetle
Sil gökyüzünde, denizin gözyaþýný...
Ümmühan YILDIZ