SILAYA MEKTUP
Çoþkuyla çarpardý küçücük yürekçiðim
Kýrlarýnda koþup oynadýðýmda.
Varsýn diken batsýn yalýn ayaklarýma
Kabak baþým güneþten kavrulsa da
Ýnce kollarým yeterdi bana;
Ayaz kýþ sabahlarýnda,kar kürüyüp odun kýrmaya…
Nasýl özlediðimi bilemezsiniz
Ýçimde alev alev yýllarýn özlemi var!
Zernabat suyuna hasrettir içim
Otlu peynirini özledim ana!
Açýnca tümseklerde yaban gülleri
Ben yine türküler söylerim sana..
Kedinin gözleri mavi ve sarý
Gölünde oynaþýr inci kefali
Erek daðý Süphan ile söyleþir
Bakýp yükseklerden verir selamý..
Urartu’nun Tuþba kalesi sessiz
Tarihin içinden alýp getirmiþ bin iz!
Hele bir erisin Erek daðýnýn karlarý
Tozlarý savrulsun toprak yollarýn
Sað olursam, baharda geleceðim
Baþ koyacaðým eþiðine bizim fakirhanenin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.