TADI YOK
TADI YOK
Deniz durgun, kumsal ýssýz;
Güneþ solgun,gün keyifsiz..
Dalgalara seslenip, haykýrsam bugün.
Dostlarýmý kaybettim yüreðim üzgün!
Karadeniz’in sularý kara mý kara!
Kayabaþýnda yosunlu kara kayalar
Hep böyle peþ peþe ve sýra sýra..
Uzak sahillerde yol vermez daðlar
Yine mi dumanlý baþýn Dranaz?
Ezelden beridir sen orada yalnýz
Ben ise Sinop’ta kalmýþým yalnýz.
Alýp baþlarýný gitmiþ dostlarým
Bu deniz, bu kumsal, bu sahil sustu
Görmedi bu belde böylesi dostu…
Ne Ýlhan hoca var ve ne de Seval.
Karaya oturmuþ kayýðýn hocam!
Denizkýzý’ný da alýp gitmiþsin
Tadý yok buranýn, tadý yok artýk!
Böyle dostlar gibi bulunmaz yoldaþ
Böyle dostlar imiþ insana kardeþ.
Kayýðýn, lüferin tadý yok artýk!
Gazi caddesi þimdi bir öksüz
Karakum yattýðýn yer kadar sessiz.
Tadý yok buranýn,tadý yok artýk!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.