Ey gece! Güneþin kýz kardeþi Akþamlarýn hakimi Her sabah iþe gider Her akþam döner geri. Yorgun argýn insanlar çekilince evlere Çocuklar annelere sokulur, usul usul.. Ve kuþlar Ve aðaçlar Ve sular sessiz sakin Geceyi örtü edip yatarlarken uykuya; O hiç yatmaz, uyumaz. Can yoldaþým, sýrdaþým Esmer , vefakar gece! Ta ki; gün ýþýklarý yansýyýnca sulara Dimdik durur ayakta Nöbet tutar baþýmda… Uykularýn anasý, sadýk ve kutsal gece Ey gece! Efsunlu,maðrur gece!. Gündüzün kusurunu örtüp saklayan gece Sabahýn tan vaktinde, günah aklayan gece.. Ta ezelden beridir bitmiyor yolculuðun Bir sabah beni de al,götür gittiðin yere.. Nerde sabah, orda akþam edeyim Ben orada kalayým, sen yine dön geriye. Hasretle gün sayana, Hasta, dertli olana, uzatma sen geceni. Asla kimse çözemez, gizini, bilmeceni.. Ey gece! Ömrün yarýsý gece…
Sosyal Medyada Paylaşın:
cevdet38 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.