Kalben-2
Kirli anýlarým olmadý hiçbir zaman
Ýnsan saçmasý ‘kalbim temiz’ demeden üstelik
Çok çocuktum sadece
Büyümek olmasaydý ýþýk hýzýnda.
Bir düþününce
Ýhtiyar ceketimde ki þair çocuðu
Ýki büklümdüm nihayetsiz hayallerin eþiðinde
Kan çanaðý gönlümde bilmece gibi sevdalar
Ben yaþar gibi yapýp, yýldýzlarý sayarken ömür tarlamda
Otuzlarýn esamesi okunmuyordu Temmuzlarda,
Büyümek dedim, babam kapatýnca cennetin orta kapýsýný,
Hakký var, birde içimde ki vuslat sýzýsý
Sýzý diyorsam;
Acýmtýrak olan mý? Deðil elbet, merhemi olmayan
En samimi ve aleni
Yaþýyoruz elbet, kim buna mani
Acýlarý sýyýrýrken kalbimizden, ben dâhil kimse bilmedi,
Bu sebepten þikâyet ettik, þahit tuttuk birilerini
Çünkü ölmesi gereken ‘ben’ hiç ölmedi,
Son kez sorayým
Ölüme her þey dâhil mi?
Muhtevasý elzem cümlelerin,
Mütebbessim meallerinden ifþa ediyorum buhranýmý
Hiçbir tarik yormaz insaný,
Kalp bülbül kesilmedikçe…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.