hoyratça bir sevginin içine düþmüþtü ve hiç farkýnda deðildi kadýn yitip gittiðinin.. farkýnda bile olmadan bakýþlarda yok oluyordu. söylenenlerden uzaklaþýrken. aþka olan inancýndan habersizdi kadýn ona fakirlik yakýþmazdý. o toprak gibiydi. toprak kadar zengindi orasý doðduðun yer. döndüðün yer orasý.. sevgi derin, derinlerde ana gibi, yar gibi, kadýn toprak gibi zengin, o aþktý. aþktý o ondaydý aþklarýn en güzeli. tenden uzaktý öyle yaþardý kadýn. haya onda yer buldu, baktý kadýn öylece uzun, uzun topraða, sonra gözlerini kapattý. bitmesin der gibiydi. gözler kapanýrken bile bir çare arýyordu, ancak olmadý.. çok düþündü kadýn, hoyrat bir hayatýn içinde yaþanýr mý? hemde aþk adýna. olmayan bir hayaldi adamdaki. ve hiç anlayamadýðý, aþk kadýndý. ve toprak gibi zengindi. eli öpülesiydi, ve sevilesiydi kadýn. ama hoyratça yitip gitmiþti. gözlerini kapattýðýn da, olmayan bir aþka yenik düþmüþtü.. hemde bir hiç uðruna, hoyratça yitip gitmiþti. hoyratça.
Mehmet Demir 08.03.2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.