AŞKIN RÜYASI
Yüreðimiz ýsýnmýþtý bir ara
Yollar gündüzlere meydan okuyor
Güneþ ýsýtýp eritiyor
Her taraf tepelerle dolu
Bir de bakmýþsýn KAPADOKYA
Rüzgarla karþý karþýya olduðumuz
Bir kayaçtan diðer kayaca
Tutmuþuz yüreklerimizi sýkmýþ
Parçalayana kadar yorulmuþuz.
Bir fotoðrafta birleþmiþ ellerimiz
Gülmüþüz aðlayýncaya kadar
Atmýþýz kendimizi tepelerden tepelere
Oyuklardan oyuða
Her taraf renksiz, sade
Bir rüzgar esip koyulmuþuz yollara
Eski kasetçalarda dinlediðimiz müzikler mi eðlendiren bizi
Gezip görmüþüz caným memleketi.
Bir vadiye uðramýþýz ki derin mi derin
Basamaklarý sanki hayatýn merkezine iner gibi uzun, ateþli
Yine býrakmýþýz kendimizi
Sürüklenmiþiz rüzgarlarla
Bir akarsuya rast gelmiþiz
Balýk olup dalmýþýz
Kayalardan kayalara þaþkýn kalmýþýz
Ellerimiz ayrýlmamýþ
Bir bulut sinmiþ üstümüze
Tozpembe rengarenk
Rüzgarlar esip giderken
Bize mýsralardýr söylenmeyen
Oyuncusuyduk bu yolun
Ben þah,
Sen vezir
Bir gemidir kalkýp gidiyor
Geride kim vardýr kim bilir
Tarihler deftere döndü
Dünya bu dünya deðil
Ýçlerden türkülerdir acýklý söylenen
Naðmedir, notadýr.
Biz onlarýn arasýndaydýk iþte.
Bir sis inmiþ üstümüze
Elimiz, ayaðýmýz küle dönmüþ
Girdaplarýn ortasýndaydýk bir ara
Güneþin esaretindeki kýzgýn kum
Biz senle öyle bir þeydik iþte.
Cebimizde birkaç para
Yüreðimizde bir ateþ
Ufacýk kelimelerden dünyalar yaratmýþýz
Ufukta güneþ süzülüyorken
Bir müze gibi çýkmýþ karþýna
Nevþehir.
Bakraçlar ,taþlar ,kýlýçlar
Bir tarih doðmuþ bu topraklarda
Bizi de almýþ yanýna.
Gün olmuþ zaman geçmiþ toprak bizi de çaðýrmýþ baðrýna.
Ruhlarda hüzün, gözlerde aðýr aðýr akan yaþ.
Biz mutluyduk oysa
Aþk denen umman dolu dünyada
El ele göç etmiþiz
Her günün batýmýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.