Yitip gidiyorum bu gece
yanan bir dal sigarýnýn ucunda.
’’Eller Gibiyim’’ þarkýsýnýn
karamsar notasýnda.
Lale devrinden kalma ruhumu
çekiþtiriyorum saða sola.
Kendime ait olaný bulabilme adýna.
Teþekkür ediyorum
içime kocaman sýðýnak býrakana.
Bir çift el ve melekler eþlik ediyor
kaderimi yazana.
O sýðýnak ki;
ne zaman araya girsem
bölüp parçalýyor yeryüzünü.
Düþlerimin hüzünlü kanatlarýný çözecek
nakaratlar sunuyor duvarlarýnda.
Sabýr aðularýndan süzülüp
kökü kazýnmýþ seviler açtýrýyor
bulaþýcý sevdalara.
Kalp masajý yaptýrýyor bazen de
geberik sevdalara
ve hayat öpücüðü konduruyor
buz kesmiþ dudaklara..
Tükenmez ölülerin suskunluðu ile
servet gibi avuçlarýma boþaldýkça gece.
Her uzanýþ boþluða düþüyor benimle
beklentinin nabzýný tutuyorum
büyüselliðin güzelliðinde.
Bir yol çiziyorum patikaya
duyar da ayak sesimi
tokalaþýr yüreðimle yüreði belki de..
Soluðumuzdaki kavurucu yaz
en büyük düþmaný olmayacaksa
hatýrladýðýmýz yalnýzlýðýn.
Hiç sözlüðe bakmadan
baþka dillere çevrilecekse hayat
ýþýða mezar olmayacaksa her gölge
bizi büyüten hüzzam adasýnda
silsin yüreðimizin küfünü
içimizi döktüðümüz sözcükler.
Aminler aydýnlatsýn sokak lambalarýný
kalmasýn aþk duvarlarda.
Yüreklerdeki krallýk hüküm giysin
son devrini yaþarken vuslatýn kollarýnda..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.