Elde deðil hatýrlýyor insan Evvel idi o zaman Þimdi ahir Ege makineden Ankara’ya sýçrayan Bir deli kan Kader....O’nu tanýmakmýþ zahir.
Efelerde olurmuþ O’nu görünce anlýyor insan Sözüm doðru bir söz Ýster cevher deyin ister öz Boy,endam,dik bir baþ Ak alnýn altýnda Ýki çakýr göz.
Hatýrlýyorum geliþini Kim bilir tesadüftü belki Ben böyle diyorum. Akýllýydý Deli Oðlan,tamdý azmi,þevki Bir görseniz ,bin tevil bin yorum Daha ilk günden Þevkini kýrdý Þevki.
Hiç unutmuyorum Hatýrlýyorum... gün gibi Yüzünde hep, Masum bir çocuk edasý vardý Demezsen susar Vurmadan vurmazdý Halde edep,dilde edep Say ki bir acemi sufi Gönül süsü güzelliklerdi
Gün görmemiþ küfürler Dili lal yakasý açýlmamýþ sözler Aðzý kilit Dedim ya - demezsen susar Bir þeytan bereketi Deli börkünü giydiði vakit Piri Kazým Efendi Saçlarýný parmaðýna dolar Bire bin söylerdi
Yüklenmeye görün Ne tahminim, Ne de bilmem ne falý Birden deðiþirdi Mirim Yüzü Gökkuþaðý moru Yedi renk kilim Kaçmaya uçan halý Tutunduðu hayal Antik þehirler çocuðu Her kapýda mülteci bir hal
Dedim ya... Mani yok yeniden demeye Geçmiþ... O’nun kaçýþ yurdu Bilmem ki bunda, Ne gariplik var? Bu bir tarifsiz doyum Çakýrcalý Efe ’den soy tutar, Akçalý’dan referans bulurdu Fi tarihli tereke’ye Nasipsiz Kayyum.
Abdulkadir KORKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdulkadir korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.