...
Padiþah Tahir’i yakalatýr. Mecliste huzuruna alýr ve Tahir’e þartýný söyler:
’’Kýzýmýn adýný anmadan, üç hanelik bir türkü söyleyebilirsen seni affedeceðim der, yok türküde kýzýmýn adýný bir kez bile andýðýn an seni cellada teslim edeceðim ona göre!...’’
Tahir, padiþahýn þartýný kabul eder, sazýný eline alýr ve þaha dönerek türkü yakmaya baþlar:
Aþk yolunda garip yolcuyum zahir,
Menzile varmazsa neylesin Tahir?
Kul kendinden bilir marifetini,
Bilmez mi ki felek mahirdir mahir.
Güvenme saraya, has bahçe baða,
Hazan düþer ömür denen yapraða.
Piþmanlýðýn vakti gelip çatýnca,
Hangi güzel göz ki akmaz topraða.
Tahir, sitemkar ve ibretlik türkünün ilk iki hanesini Zühre’in adýný anmadan yakar. Üçünce haneye geçeceði sýrada sevdasý ve sevdalýsý güzeller güzeli Zühre kapýdan içeri girer. Çoban Yýldýzý, Çulpan, Þafak Yýldýzý gibi isimlerle de anýlan Zühre Yýldýz’ý, sanki kutlu bir günün müjdecisi olarak gecenin þafaðýna doðmuþ gibi Tahir’in karþýsýndadýr. Zühre’yi karþýnda gören Tahir, o an büyülenmiþ olarak, padiþahýn þartýný unutur. Türkünün üçüncü hanesini yakar:
Aþk adýný koydu, en tatlý zehre
Ateþle kâlbime vurulan mühre.
Gökteki yýldýza benzemez yârim,
Zühre’me benziyor, gökteki Zühre.
Tahir farkýna varamadan, Zühre’nin adýyla türküsünün üçüncü hanesini yakmýþtýr!
Padiþah, Tahir’in infazý için cellat ve muhafýzlara buyruk verir.
...
***
Tahir ile Zühre efsanesini þiirin hikayesi bölümünde okuyabilir, dilerseniz üstteki v ideosunu izleyebilirsiniz. Sevgi ve saygýlarýmýzla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.